Thánatos (śmierć) stanowi pierwszy klucz do twórczości Marka S. Huberatha – związane z nim utwory omawiałem w części poprzedniej. Drugim kluczem jest éschatos, czyli rzeczy ostateczne: pośmiertna kara i nagroda. Tym razem piszę właśnie o tych spośród tekstów krakowskiego pisarza, które podejmują zagadnienie przekraczania granicy zaświatów. Istotną rolę odgrywają tutaj oczywiście wpływy religijne, ale również silne inspiracje dorobkiem sztuki europejskiej: od piekielnych wizji Hieronima Boscha po rzeźby zdobiące średniowieczne katedry… Czytaj dalej Marek S. Huberath: thánatos i éschatos (część 2 z 2)

Pochodzący z języka greckiego wyraz thánatos jest zarówno imieniem zwiastującego zgon boga o czarnych skrzydłach, jak i terminem oznaczającym śmierć. Bierze w nim źródło nazwa nauki poświęconej końcu naszej doczesnej egzystencji: tanatologii. Dalej sięga eschatologia (od greckiego éschatos = ostateczny) czyli, zgodnie z definicją PWN, część doktryny religijnej dotycząca ostatecznego przeznaczenia świata, ludzkości i człowieka. W obręb eschatologii wchodzą judeochrześcijańskie oraz muzułmańskie koncepcje Sądu Ostatecznego, zbawienia i potępienia, zmartwychwstania ciała i nieśmiertelności duszy.
Dwa przytoczone wyrazy wydają się najbardziej trafnie podsumowywać twórczość Marka S. Huberatha, krakowskiego fizyka i fantasty. Czytaj dalej Marek S. Huberath: thánatos i éschatos (część 1 z 2)